Vandaag besefte ik me dat ik zoveel compassie en verbinding voel met jongeren. Ik werd vanmorgen door 2 lieve jonge meiden voor hun studie geïnterviewd, wauw dat was zo gaaf!
Waarom en waardoor ben ik nou eigenlijk als therapeut gaan werken? Een super mooi gesprek en zo prachtig om te zien hoever deze dames al waren in hun bewustwording<3
Ik dacht weer aan mijn tijd als jongere…
Ik vertelde over mijn zoektocht..vanuit een autoritaire periode, waarin in braaf luisterde naar iedereen die het goed wist, uiteindelijk naar mijzelf ben gaan luisteren.
Van me leeg en zweverig en somber voelend, gegroeid en geheeld naar een steeds krachtigere volwassene die durft te voelen en de eigen autonomie (h)erkend.
Nu nog steeds groei en heel ik elke dag weer een stukje.
Ik hoef mijn kwetsbaarheid niet langer te verbergen, het maakt me tot wie ik ben en ik mag fouten maken en me soms kut voelen en moe.
Ik beweeg nu mee met het ritme van de natuur en ben zo blij dat ik leef! Ik geniet weer.
Dat is als jongere en jong volwassene niet altijd zo geweest. Ik had behoorlijk veel (faal)angsten en voelde me vaak niets waard
Mijn ideeën werden vaak weggeschoven en ik schaamde me vaak voor mezelf en voelde mij minder dan een ander en vaak verlegen.
Die diepe overtuigingen heb ik nu langzaam veranderd in andere positieve gedachtes over mezelf, het was een heel proces en ook herken ik de patronen…
Nu weet ik dat mijn hooggevoeligheid een gave is en leer ik het nog meer te fine-tunen en te ontwikkelen.
Ik voel zoveel vertrouwen voor de toekomst. Ik wil je hier zo graag bij ondersteunen en je helpen in je zoektocht naar de KRACHT en LIEFDE in jezelf. Het lijkt me zeker niet makkelijk om jongere te zijn in 2022…
je bent zo welkom!❤️
Liefs Susanne